سپیدار Sepidaar
در این هوا، چه نفس ها، پر آتش است و خوش است
سپیدار Sepidaar
در این هوا، چه نفس ها، پر آتش است و خوش استدستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- "خدا ترسی" بدون "انسان دوستی"!
- "زعفران اصل قائنات" در مقابل "شراب ناب وین"
- "آزادی بیان" و "تحریک پذیری اجتماعی"
- 53سالگی ...
- گفت، گفتند، فرمودند، اظهار داشتند...
- قرار بود "سرمشق" باشیم، شدیم درس عبرت!
- امان از "متولیان" دین... امان از "نمایندگان خدا"... امان!
- "کشتار به نام خدا و برای بهشت!"
- آروم... آروم... آروم: اینطوری بهتر می شنوی و شنیده می شوی!
- "نامه ای از لندن"، پاسخی از وین!
- نوشتن...
- "آن" خاطرات و "این" درس ها...
- آنجا "عیب" اش را نمی گویند و اینجا "هنرش" را...
- ماجرای ما و "چوپان اسپانیایی"!
- این تحلیل "دکتر کچوییان"، را می پسندم
- سرزمین بیمار من!
- همه سایت های فیلتر نشده...
- هراس هایی که نوشتن را دشوار می کند (2)
- هراس هایی که نوشتن را دشوار می کند...
- من خمش کردم...
نویسندگان
بایگانی
- شهریور 1394 1
- آذر 1391 1
- آبان 1391 7
- مهر 1391 10
- اسفند 1390 1
- مرداد 1389 2
- تیر 1389 1
- خرداد 1389 9
- اردیبهشت 1388 1
- آذر 1387 1
- آبان 1387 1
- مهر 1387 2
- مرداد 1387 2
- اسفند 1386 16
- بهمن 1386 10
- دی 1386 3
- آذر 1386 2
- آبان 1386 2
- مهر 1386 7
- شهریور 1386 3
- خرداد 1386 2
- اردیبهشت 1386 1
- فروردین 1386 6
- اسفند 1385 4
- بهمن 1385 11
- دی 1385 9
- آبان 1385 2
- مرداد 1385 2
- تیر 1385 1
- خرداد 1385 5
- اردیبهشت 1385 19
- فروردین 1385 15
- اسفند 1384 32
- بهمن 1384 31
- دی 1384 26
آمار : 460109 بازدید
Powered by Blogsky
محمدحسن جعفری سهامیه
دوشنبه 30 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 01:15
با سلام
یکسال از عمر وبلاگ یک دانشجوی علوم ارتباطات گذشت و در این یکسال تمام سعی و تلاش خود را کردم تا قطره ای از دریای بی کران علم ارتباطات را در این وبلاگ ارائه نمایم که البته اگر موفقیت در این راه برای این وبلاگ ایجاد شد فقط به کمک نظرات و انتقادات شما عزیزان مخاطب این وبلاگ بود
از شما دعوت می نمایم که از وبلاگ یک دانشجوی ارتباطات دیدن نمایید و از نظرات ارزشمند خود ما را بهره مند سازید
www.mohammadzarei.blogfa.com
سلام ... تبریک می گویم. همراه با آرزوی آرامش و سلامتی و موفقیت
سلام استاد ..
علیک سلام... حال و احوال؟؟
منم به فکر رفقا هستم.به خصوص کسایی مث شما
سلام... خواستم بگم خدانکنه تو رفقایی به خوبی رفقای من داشته باشی... بعد دیدم رفاقت های این دنیایی سرو ته اش همین هست... چه برای من... چه برای تو... اما ...
سلام استاد!
یادمه ترم پیش حرفهای زیبایی سر کلاس زبان شناسی میزدید؛ حیف که یادم نیست چی میگفتید !! (شرمنده)
سلام دانشجو! خوب هستی؟!!
خیلی خودت رو اذیت نکن... لابد اون حرف ها برای تو نبوده ... آخه اونها حرفهای کودکی نبود... دریافت های بزرگسالی بود... پس مهم نیست... مهم اینه که کتاب زبانشناسی رو خوب خونده باشی تا یه نمره دلچسب بگیری و شرمنده بابا و مامان نباشی... زیاد به ذهن ات فشار نیار تا وقتش... وقتش که رسید... تو هم به همه اون حرفها می رسی...
روابط ها امروز خشک و بی روح شده است و زلالی نگاه ها در پس پرده تزویر رنگ باخته. ای کاش محبت ها و مهربانی ها تجسم حقیقی خودمان بودند اما امان از این بازار دهشتناک ریا و نیرنگ که روزگار مهرو مودت را به تیرگی کنام انسانی بدل ساخته که لحظه ای غفلت تو را اسیر چنگ و دندان خوی ننگی می سازد. گفته ها لاطلاتی بیش نیست و سعی ها همه از سر خسران. در این هبوط خود خواسته از سر تکاثر خواهش ها تاریخ انقضا بر روابط سایه افکنده و از سر حضیض نفسانیت و رخت بر بستن سجایای اخلاق به هرسو گریزانیم و راه بر ما پوشیده؛ نمی دانیم چون نمی خواهیم و نمی خواهیم چون خود خواسته ایم.
خاموش باش، مرغک ِ دریایی!
بگذار در سکوت بجنبد مرگ...