سپیدار       Sepidaar

سپیدار Sepidaar

در این هوا، چه نفس ها، پر آتش است و خوش است
سپیدار       Sepidaar

سپیدار Sepidaar

در این هوا، چه نفس ها، پر آتش است و خوش است

امیدوار به هوشمندی و تدبیر ایرانی(۱)

 شماهایی که گاه سپیدار را نگاه می کنید می دانید که چندان اهل نوشته های سیاسی نیستم؛ نه علاقه ای به این قبیل موضوعات دارم و نه خودم آدمی اهل سیاست ... اما کدام ایرانی ای است که این روزها بتواند نسبت به اوضاع و احوال جاری نگران نباشد. این هست که تصمیم گرفتم خلاف قاعده معمول سپیدار چند سطری در این باره بنویسم:

 

دور از تو اندیشه بدان... پاینده مانی و جاودان

 بالاخره دار و دسته "گرگ های کاخ سفید" توانستند یک اجماع جهانی علیه کشور ما بوجود آورند؛ اجماعی که نمایندگان همه کشورها و قاره ها زیر برگه آن را امضاء کردند: اروپایی های تاجرپیشه ای که حتی در سالهای اوج جنگ، دست کم رویه یکی به نعل، یکی به میخ داشتند حالا یکپارچه علیه ایران هستند و در گستاخی نسبت به ملت ما با هم مسابقه می دهند. روس ها و چینی ها که طی سالها اینهمه از کیسه ایران خوردند، حالا که کار به جاهای باریک کشیده سعی دارند با لهجه کاخ سفید صحبت کنند. نماینده قطر هم از طرف همه عرب ها زیر قطعنامه شورای امنیت علیه ایران را امضاء می کند و بدتر از همه همراهی بزرگترین کشور اسلامی یعنی اندونزی بود که حتی اعتراضات گسترده مردمی و  مخالفت های درون حکومتی  را هم به جان خرید و قطعنامه علیه ایران را امضاء کرد. برای اینکه قاره افریقا هم که سمبل نگاه سیاست خارجی ایران در سالهای بعد از انقلاب بوده در این بازی رذیلانه غایب نباشد، یک امضاء زیر برگه داشت آنهم توسط افریقای جنوبی و دولت برخاسته از مبارزات ضدنژادپرستی که طی همه این سالها شاهد مهربانانه ترین نگاه ها از چشمان تهران بوده است... و این همه در همه سالهای بعد از انقلاب یک اتفاق بی نظیر بود. حال ببینیم یک نگاه به صحنه دنیا ، کدام واقعیت ها را نشان می دهد؟

دولت آمریکا  از همیشه عصبی تر، زخم خورده تر، نومید تر و وحشی تر است و احساس می کند که بالاخره شرایط لازم برای یک عقده گشایی سی ساله از ایران فراهم شده است. البته که آنان می دانند که ایران، عراق یا افغانستان نیست. می دانند که دستشان و پایشان به این سرزمین نخواهد رسید اما این را هم می دانند که توانایی، به بار آوردن ویرانی های وسیع در کشور ما را دارند بدون اینکه با به بکارگرفتن نیروی زمینی و پیاده، خود را در تیررس سرپنجه های شجاع و مشت های کوبنده این مردم سلحشور قرار دهند. جرج بوش دوم، یکسال و نیم پایانی دوره هشت ساله ریاست جمهوری اش را می گذراند. او هم می داند که بعد از این یکسال و نیم باید برای همیشه با کاخ سفید خداحافظی کند. جمهوریخواهان هم خوب می دانند که دست کم در دوره بعدی هیچ اقبالی برای ورود به کاخ سفید ندارند. پس برای آنان این دوره یکسال و نیمه از این جهت هم فرصتی است که می توان از آن برای فرونشاندن خشم های تلنبار شده استفاده کرد. می ماند دمکرات هایی که اکنون کنگره را در اختیار دارند و ما گاه و بیگاه به مخالفت های آنان با سیاست های جرج بوش دلخوش هستیم! اینها هم در آن عقده سی ساله با جمهوریخواهان شریک اند و بهترین آرزویشان این هست که این عقده به دست رقبایشان باز شود: هم کینه دیرینه شان با ایران فرونشانده می شود و هم فضای خوبی برای انتقاد از جمهوریخواهان پیدا می کنند تا هنگامی که کار به دست دارودسته کنونی کاخ سفید به انجام رسید و آبها از آسیاب افتاد، دست کم برای هشت سال، حاکمیت خود را تضمین کنند. هیچکدام از اینها هم برای اقدام علیه ایران نگران افکار داخلی و حتی بین المللی نیستند چرا که در این یکی دوسال همه چیز به خوبی پخت و پز شده است و متاسفانه ایران هم با عملکرد خصلتی و هیجانی برخی مسوولانش کمک کرده است که این دستپخت، حسابی جا بیفتد. بنابراین اگر این روزها، مکرر می شنوید که کاخ سفید تاکید می کند که هیچ قصدی برای حمله به ایران ندارد و از طرف دیگر پیوسته می بینید که ناوهای هواپیمابر آمریکا راهی خلیج فارس هستند و نیروهای نظامی آمریکا در همه منطقه تقویت می شوند، باید به رویکرد  آمریکایی ها در بحران های مشابه در همین سالهای اخیر نگاهی بیندازید.

(ادامه دارد) 

نظرات 5 + ارسال نظر
بهار چهارشنبه 15 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 10:31

سلام استاد! من امروز تونستم بالاخره به فناوری نوین وصل بشم :) ببخشید که دو هفته دیرتر سال نو رو تبریک می گم. یه سالِ‌ شاد و پر از خبرای خوب براتون آرزو می کنم.

عرض سلام و تبریک متقابل، آرزو می کنم سالی همراه با آرامش و موفقیت داشته باشید

ندا چهارشنبه 15 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 15:47

متاسفانه ایران هم با عملکرد خصلتی و هیجانی برخی مسوولانش کمک کرده است که این دستپخت، حسابی جا بیفتد.

سلام اخوی
خوشحالم که ساکت نموندید و بلاخره شما هم یه کمی حرف زدید دلم میخواست با توجه به علم و دانش شما (از نظر که زبان انگلیسی رو خوب می دونید ) و غیره........

زودتر به این مورد می پرداختید البته استاد بقول قدیمها ماهی رو هر وقت از آب بگیرید تازه هست
با نظر و دیدگاه شما کاملا موافق هستم اما به نظرشما این کشور که همه چیزش به ریخته مقصر کیه ؟ خودمون ؟ دولتمون یا امریکا ؟ چرا این روزها همه افراد با تجربه کنار گذاشته میشن ؟ چرا ما فقط شعار میدهیم و هزاران چرای دیگر ...... که همه دنیا بر علیه ما باشند

دست حق نگهدار شما
در پناه ایزد




[ بدون نام ] پنج‌شنبه 16 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 17:23

آبی دوشنبه 20 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 08:26

چون نیک نظر کرد پر خویش در آن دید
گفتا زکه نالیم که ازماست که برماست

سلام دکتر خسته نباشید

تاریخ دو بار تکرار می شود . بار اول بصورت تراژدی و بار دوم بصورت کمدی .

سلام... حال و احوال؟
کجای جغرافیا هستید شما!؟ اینجا؟ پایین؟ اونطرف؟! کدومش؟

مجید سه‌شنبه 21 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 18:40 http:///http://magicalam.persianblog.com

سلام دکتر جون ... سال نوت مبارک باشه ... دلمون برات تنگیده ...

سلام و تشکر از همه محبتی که دارید. من هم برای شما سالی مبارک را آرزو می کنم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد