سپیدار       Sepidaar

سپیدار Sepidaar

در این هوا، چه نفس ها، پر آتش است و خوش است
سپیدار       Sepidaar

سپیدار Sepidaar

در این هوا، چه نفس ها، پر آتش است و خوش است

من و ... اندوه دیگران!

آنقدر اندوه دیگران را به جان ریختم که به جان آمدم و ... آنان خود از من نیز بیزار شدند!

نظرات 4 + ارسال نظر
سایه ی خیال چهارشنبه 8 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 09:14 http://golayepune.blogsky

سلام
وبلاگ جالبی داری
باتبادل لینک موافقی

زهرا جعفری چهارشنبه 8 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 10:38

استاد خیلی وبلاگ جالبی دارید

واقعا زیباست درست مثل اون سیلابی که در کلاس تعریف کردید بعد از دیدن وبلاگ شما انسان

مثل چشمه آروم می شه

فهیمه حسینی چهارشنبه 8 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 13:45

به جان خریدن اندوه ُ دیگران ُ قابل درک است ٬ اما بیزاری را نمی توان مطلق فرض کرد ؛‌ چرا که ُ دیگرانی ُ هم هستند که غم ما را بخورند.

یاسمین شنبه 18 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 16:25 http://www.mehrnegar1.blogfa.com

سلام استاد از وبلاگ جالب و زیبای شما لذت بردم خوشحال میشم تبادل لینک داشته باشیم.موفق باشید و به امید دیدار

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد