زندگی زیباست... زندگی زیباست... زندگی زیباست

بازهم برادر حسین شعر دلنوازی از مرحوم سهیلی فرستاده اند که بازهم از همراهی ایشان با سپیدار سپاسگزاریم:

« زندگی » زیباست، کو چشمی که « زیبائی » ببیند ؟

کو « دل آگاهی » که در « هستی » دلارائی ببیند ؟


صبح ها « تاج طلا » را بر ستیغ کوه، یابد

شب « گل الماس » را بر سقف مینائی ببیند


ریخت ساقی باده های گونه گون در جام هستی

غافل آنکو « سکر » را در باده پیمائی ببیند


شکوه ها از بخت دارد « بی خدا » در « بیکسی ها »

شادمان آنکو « خدا » را وقت « تنهائی » ببیند


« زشت بینان » را بگو در « دیده » خود عیب جویند

« زندگی » زیباست کو چشمی که « زیبائی » ببیند ؟

                                                          (زنده یاد مهدی سهیلی)

نیم نگاهی به زندگی... نیم نگاهی به زندگی... نیم نگاهی به زندگی

زندگی... صحنه یکتای هنرمندی ماست....

                   هرکسی نغمه خود  خواند و از صحنه رود....

                                                   صحنه پیوسته به جاست....

                               ای  خوش آن نغمه که مردم بسپارند به یاد!

                                                                         (ناشناس)

خاطری را شاد باید کرد... خاطری را شاد باید کرد...

این شعر رو "حسین" عزیز برای سپیدار فرستاده که حیف ام اومد

 تقدیم چشمان زیبای شما نکنم (با سپاس از برادر حسین): 

می برد شط زمان ما را
مهلت دیدار بیش از پنج روزی نیست

دل منه بر شوکت دنیا
این عروس دلربا غیر از عجوزی نیست

این طلایی را که تو معبود میخوانی
جز بلای خانه سوزی نیست

روز و شب شط زمان جاریست
آنچه میماند از این شط خروشان نیک کرداریست

خاطری را شاد باید کرد
جای سیم و زر دلی باید بدست آورد

آزمندی ها زبیماری است
زر پرستی آتش اندوزی است
رستگاری در سبکباری است...
                                        (زنده یاد مهدی سهیلی)

سپیدار... سپیدار... سپیدار!

سپیدار... بلند است و بی ریا... خوش قامت است و بی ادعا... شاد است و خرامان... نغمه های عاشقانه اش در هم آغوشی با نسیم... خاطرات رویاگونه کودکی ام هست.... چقدر دوست داشتنی هستی تو... سپیدار باغ های کودکی من... سر به آسمان داشتی و قلب ات در زمین با من می تپید... چه اندازه مهربان و چه اندازه سترگ... تو الگوی کودک شاعری هستی که شعرهایش همه چون خانه کویری شان ساده است... مهر تو را تنها در قامت مادرم نمونه یافتم سپیدار... دوست ات دارم... دوست ات دارم ... دوست ات دارم!

شعری برای زندگی...

زندگی مثل باد می آید..... بی امانش شکار باید کرد زندگی مثل برق  خواهد رفت... گر ندانی چه کا ر باید کرد                           زندگی ذهن باز می خواهد..... ساکن کوچه سماجت نیست                            زندگی جویبار تغییر است.... مثل یک سنگ اهل عادت نیست  مرگ تصویرتان خطایی نیست..... که شود گردن زمان انداخت ذهن من گر ترا ز خاطر برد...... خواهمش در زباله دان انداخت                                                   وقت تنگ است و واژه ها بسیار...... در ختام سخن خداحافظ                                                                  دست یزدان هماره همراهت                                                             برو ای خوب من خدا حافظ