...ماجرای خادم، جعفری و ایرنا با یه کرور شارلاتان حرفه ای

دوست ناشناس الف.ت. بقیه مطالبشان را درباره مسائل اخیر ایرنا فرستاده اند. هرچند برخی دوستان توصیه کرده بودند که این مطالب زده نشود اما حسب وعده ای که کرده ایم عین نظر ایشان تقدیم می شود. بنده البته درباره برخی نکاتی که این دوست گرامی نوشته اند مطالبی دارم که فی الحال از ذکر آن صرفنظر می کنم:

لطفا تا می توانید دعوا کنید چون خیلی ها را سرحال می آورد!

تا جاییکه یادم می آید در خبرگزاری جمهوری اسلامی هم مثل همه جاهای دیگر این کشور دعوا مرافعه خیلی زیاد بوده و هست. از زمان دکتر خرازی که همیشه بین هوشنگی و نصیری دعوا مرافعه بود و آخرش هم به سازش نرسید ... تا زمان آقای نصیری که بین اصحاب مدیریت ایشان هم همین بساط بود تا زمان وردی نژاد که مهاجران همراه ایشان بدجوری بر سر امتیازات مختلف جنگ و دعوا می کردند تا زمان آقای ناصری و حال حاضر. همیشه هم آدم های آروم و ملوسی بوده اند که در کنار گود نشسته اند و بعد هم غنایم رو جمع کرده اند. حالا منظور من  مطلب دیگه ای هست که می  گویم.

 (البته اگر جسارت نباشد قبل از هرچیز باید بگویم که بنده شخصا این جدل های شما دو نفر رو عاقلانه نمی دونم و به خصوص به سر و صدایی که شما اخیرا به راه انداختید هیچ نمره ای نمی دهم. ببخشید ولی انصافا از شما بعید بود... معلوم نشد که شما اون روز چه مشکلی داشتید که حسب شنیده ها اینقدر صداتون بلند بود. نمی خواهم خدای ناکرده آقای خادم رو تحریک کنم ولی کار شما اصلا قابل توجیه نبود)

کش وا کش های شما دو نفر با همه دعوا مرافعه هایی که در خبرگزاری بین اصحاب مدیریت همیشه و همیشه وجود داشته دو تفاوت اساسی دارد. اولا شما دو نفر همیشه با بالا دستی های خودتان درگیر بوده اید. الان هم همینطور است. کمتر شنیده ایم که مثلا آقای خادم سر زیردستان خودش داد زده باشد یا با آنها درگیر شده باشد یا تا جاییکه از زمان معاونت شما در ایرنا و نیز این یکی دو سال ریاست در دانشکده خبر دارم دیده نشده که شما هم به همکاران زیر دست تان سخت گرفته یا گیر داده باشید ولی همیشه به نوعی با روسا و بقیه معاونت ها گیرودار داشته اید. این هم از عجایب خلقیات شما دو نفر است. بقیه دعواهای همیشگی در ایرنا اینگونه نبوده اند بلکه برعکس همیشه اصحاب دعوا، جلوی بالادستی ها کرنش می کردند و به زیردستی ها و بقیه جماعت گیر می دادند. 

تفاوت دیگر این بوده که تقریبا همه دعواهای شما دو نفر، اگه نفعی برای بقیه داشته، حتما نفعی برای خودتان نداشته است و بلکه همیشه همه هزینه های زیادی را بابت آن پرداخته اید. اگر کسی انصاف داشته باشد قبول می کند که هیچیک از دعواهای شما بر سر منافع شخصی خودتان نبوده... همین حرفهایی که در نامه به وزیر ارشاد هم نوشتید همینطور بود. یادتان بیاید که به خاطر کشمکش های مداوم آقای خادم با آقای وردی نژاد و تصوری که مبنی بر حمایت شما از تفکر آقای خادم وجود داشت، آقای خادم استعفا کرد و شما هم به همراه بقیه اعضای تیم مدیریتی تان کنار رفتید (البته در آن زمان هم یک استثنا وجود داشت و کسی که شما همه جور به ایشان میدان دادید با کمال خونسردی! بعد از رفتن شما و آقای خادم و آقای جوانفکر و آقای جلالیان و بقیه تیم شما، با آرامش هرچه تمامتر  کنار آمدند و بعد هم به مدیریت خبر و سردبیری ایران و بقیه امتیازات رسیدند و انگار نه انگار که اساسا رفاقتی با شماها داشته اند! البته ایشان هنوز هم همین استعداد را دارند و متاسفانه شما و آقای خادم هم گوش خود را بر روی همه داد و فریادهای کارمندان خبرگزاری بسته اید و به ایشان میدان می دهید و باید بدانید که ایشان بازهم همین معامله را با شماها خواهد کرد چون استعداد عجیبی در کنار آمدن با هر کسی و هر مدیری را دارند همانطور که زمانی سردبیر ارشد شما بودند و بعد شدند وردست آقای منتظر و بعد هم شدند مدیر اخبار آقای صادق و همراه آقای ضیایی در روزنامه ایران. بنده خودم بارها همین اواخر از رفتار ایشان به آقای خادم شکایت کرده ام که فایده ای نداشته است ولی مطمئن باشید بازهم گزیده خواهید شد)

آقای دکتر عزیز امیدوارم متوجه منظور من از طرح این مسائل بشوید. امیدوارم از آنچه نوشتم نرنجید و امیدوارم شما و آقای خادم کمی عاقل تر باشید. الان کسانی که از داخل اتاق های خبرگزاری خبر دارند می دانند که جمع شارلاتان ها چه قندی در دلشان آّب می شود و چطور هر دوی شما را مسخره می کنند. اگر آقای خادم تحت فشار هست شما باید مسائل را با آرامش درست می کردید اما مثل این که گاهی اهمیت نقش خود را فراموش می کنید. البته انکار نمی کنم که شاید من هم از آنچه بر شما در دانشکده می گذرد خبر درستی نداشته باشم. به هرحال آرزوی من موفقیت شماست. الف. ت.